ตอนเด็กๆ เราคงเคยได้ยินมาว่า “ตั้งใจเรียนเก่งๆ โตไปจะได้มีงานดีๆ ที่มั่นคงทำ” ผมก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน และก็เชื่อด้วย เพราะเราคือเด็กไม่รู้อะไรก็ต้องเชื่อผู้ใหญ่สิ แถมไม่ใช่ผู้ใหญ่แค่คนเดียวด้วย ทุกๆคนเล่นพูดกรอกหู ทุกครั้งที่เจอหน้ากัน จะไม่เชื่อได้ยังไง แต่พอโตขึ้นมา ได้เจอกับหลายสิ่งหลายอย่าง ได้เจอกับคนหลายๆคน ทำให้ความเชื่อของเราเริ่มเปลี่ยนไป ได้เจอกับคนที่มีอาชีพที่ดูเหมือนจะมั่นคง แต่จริงๆแล้ว มีหนี้เยอะแยะ มีเงินใช้แค่เดือนชนเดือน ได้เจอกับคนที่มีอาชีพที่ดูเหมือนจะไม่มั่นคงเลย แต่ไม่มีหนี้ แถมมีเวลาเหลือเฟือ ยิ่งได้รู้ว่าจริงๆแล้วสิ่งที่เราคิดว่ามันมั่นคงมันช่างเปราะบางหรือเกิน…